αγγοστύρα

Θαμνοειδές της οικογένειας των ρυτιδών, ιθαγενές των δασών του Ορινόκο στη Βενεζουέλα. Λέγεται και αγγοστούρα ενώ η επιστημονική της ονομασία είναι κουσπαρία η τρίφυλλος. Ο φλοιός της α., χυμώδης, μαλακός, πρασινωπός ή καστανοκίτρινος στο εσωτερικό και κίτρινος στο εξωτερικό, περιέχει διάφορα αλκαλοειδή, μια πικρή ουσία, που ονομάζεται αγγοστυρίνη και ένα αιθέριο έλαιο. Η οσμή του είναι ισχυρή και δυσάρεστη, η γεύση του πικρή. Στη φαρμακευτική χρησιμοποιείται ως σκόνη, βάμμα ή εκχύλισμα. Σε οινοπνευματικό διάλυμα με αλκοόλη 60 βαθμών, σχηματίζει ένα πικρό τονωτικό, με στυπτικές και αντιπυρετικές ιδιότητες, που το χρησιμοποιούν ως φάρμακο στις δυσπεπτικές λοιμώξεις και στη δυσεντερία. Στην ποτοποιία το χρησιμοποιούν πολύ ως υποκατάστατο εκχυλίσματος του φλοιού της κίνας. Παλαιότερα, κυκλοφορούσε στο εμπόριο ανάμεικτη με φλοιό στρύχνου του εμετικού ως ψευδοαγγοστύρα. Ο στρύχνος, που προέρχεται από τις ίδιες περιοχές, δεν διαφέρει εξωτερικά από την α., είναι όμως πολύ δηλητηριώδης, γιατί περιέχει στρυχνίνη και βρυκίνη. Από τα σπέρματα και τους φλοιούς διαφόρων ειδών στρύχνου οι ιθαγενείς του Ορινόκο και του Ρίο Νέγκρο έπαιρναν το δηλητήριο με το οποίο έβρεχαν τα βέλη τους. H ψευδοαγγοστύρα αναγνωρίζεται αν της προσθέσουμε μια σταγόνα πυκνό νιτρικό oξύ, οπότε θα πάρει αιματέρυθρη χροιά (αντίδραση βρυκίνης).